عقب ماندگی ذهنی چیست؟

عقب ماندگی ذهنی شرایطی است که در آن عملکرد کلی ذهن به طور مشخصی پایین تر از میانگین بوده و همزمان با آن در رفتارهای انطباقی دوره رشد نارسایی هایی مشاهده می شود.

علی سلیمانی در گفت وگو با ایسنا، اظهارکرد: آنچه که از نوشته های مذهبی و پزشکی روزگاران باستان و قرون وسطی شهود است نمایانگر عدم آگاهی مردم از مسأله عقب ماندگی ذهنی است.

وی افزود: در قرن نوزدهم واژه ضعف ذهنی پدیدار گشت و متعاقب آن اصطلاح اختلالات ذهنی و سپس نارسایی ذهنی واژه ای بود که کاربرد بیشتری داشت و از سال های دهه 1920 به بعد واژه "عقب ماندگی ذهنی" جای آنها را گرفت.

این روانشناس عنوان کرد: امروزه گرچه تعریف های متعددی از عقب ماندگی ذهنی توسط روان شناسان به عمل آمده است اما تعریفی که جامعتر از همه شناخته شده و اکثر متخصصین فنی آن را پذیرفته اند تعریفی است که گراسمن بیان داشته است.

وی تصریح کرد: بر اساس این تعریف عقب ماندگی ذهنی شرایطی است که در آن عملکرد کلی ذهن به طور مشخصی پایین تر از میانگین بوده و همزمان با آن در رفتارهای انطباقی دوره رشد نارسایی هایی مشاهده می شود.

وی ذکر کرد: در این تعریف عملکرد کلی ذهن بر اساس نتیجه آزمون های هوشی استاندارد شده مشخص می شود.