یادداشت/محمد ایمانی در کدام اردوگاه ایستاده ایم؟

کدام هنر بزرگ تر از این که هزار و 200 سال بعد و در بحبوحه فتنه انگیزی اضلاع اسلام آمریکایی در عراق و شام، بالغ بر 20 میلیون ارادتمند عارف و پاکباخته رهسپار زیارت اربعین حضرت اباعبدالله الحسین(ع) می شوند.

- "، محمد ایمانی در ستون یادداشت روز روزنامه کیهان نوشت: مسیر پر پیچ و خمی است از مکه تا مدینه و از آنجا تا کوفه و کربلا و سامرا و شام؛ و از مدینه تا طوس و مرو.

آسان نیست دیار و خان و مان را بدرود گفتن و مهاجر الی الله شدن و مشقت غربت را به جان خریدن.

فقط به تمنای رضایت الهی از مسیر طلب نجات و هدایت بشریت بود که این مسیر دشوار هموار شد.

این مسیر پر فراز و نشیب را پیامبر اعظم(ص) گشود و از امیرمومنان تا خاتم الاوصیا ـ علیهم السلام- پیروی کردند.

به راستی اگر جز این بود، محمد(ص) کجا و یثرب کجا؟ علی(ع) کجا و کوفه کجا؟ حسین و زینب سلام الله علیهما و کربلا و شام؟ اهل بیت کجا و رنج سامرا و کاظمین؟ امام رضا و مدینه کجا و مسیر طولانی خراسان و مرو؟ آنچه اهمیت ماجرا را مضاعف می کند، فراهم نبودن اقتضائات در اغلب سال های این دوره 250 ساله است.

یک بار است که مقدمات در مسیر و مقصد فراهم است و انسان فقط رنج مهاجرت از دیار را به جان می خرد و یک بار هنگامی است که اصلا مقدمات فراهم نیست بلکه معارض بر سر طی طریق فراوان است.