«حیات» وحش یا «حیاط» وحش؟

تهران، چند باغ وحش دارد؛ می شود با تقریب خوبی ادعا کرد که شهر از چهار طرف به باغ وحش می رسد و برای خالی نبودن عریضه باید گفت که دو باغ وحش هم در قلب شهر هستند که هر وقت اراده کنید، - حیاط وحش، درست دم دستتان باشد.

از غرب که شروع کنیم، بزرگترین باغ وحش تهران، همان جایی است که اسمش را گذاشته اند باغ وحش تهران ، با ایستگاه متروی ارم سبز پیاده چند دقیقه بیشتر فاصله ندارد.

می گویند 121 گونه حیوان در این باغ وحش نگهداری می شود، این موضوعی است که برای یک بازدیدکننده ساده کمی دیر هضم است! از در ورودی که رد بشوید اولین چیزی که توی ذوقتان خواهد زد، بوی کود حیوانی است و بعد یک قفس بسیار بزرگ که روی بیش از نیمی از سقف و دیوارهایش را با برزنت زخیم پوشانده اند.

قفس پرنده های غیرگوشتخوار، این جا از دُرنای تاج دار پیدا می شود تا قناری، طوطی و قرقاول، غاز، قو، کبوتر، کبک و طاووس، همه با هم، در زیست مسالمت آمیز خودشان روی زمین خاکی، با ظرف های غذای کثیف و اوضاع به هم ریخته.

هیچ کس هم نیست که بگوید چرا این همه پرنده همه با هم، یک جا نگه داشته می شود یا حداقل بگوید که چند گونه پرنده در این قفس هستند.

پشت سر گروه جیغ زنان بچه های مدرسه ابتدایی که به شهادت کنترل چی بلیت جلوی در، هر روز حداقل چهار - پنج گروهشان معمولاً در گروه های 40 - 50 نفری از باغ وحش دید