مقاومت امروز در برابر شعر آیینی، مقاومتی ادبی نیست، غالبا سیاسی و سودانگارانه است

جریان نوین شعر مذهبی، هم در قالب و هم در فرم سخت افزاری و هم در موضوعات و روح ادبی و ظرفیتهای نرم افزاری، در فضاهای متحجر و فسیل شده، - با نوعی تنگ چشمی مواجه می شود و این یک مقاومت صرفا ادبی نیست، شاید سیاسی باشد.

نسخه قابل چاپ " به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار فرهنگی حاضر شدند و درباره این دو مقوله و ارتباط آنها سخن گفتند.

بخش اول این میزگرد چند روز پیش منتشر شد و اینک در ادامه بخض دوم آن ارائه می شود؛ لینک بخش اول این میزگرد در پایین همین صفحه در بخش اخبار مرتبط قابل دسترسی است و اگر چه تلاش شده هر بخش مستقلا دارای محتوای ویژه خود باشد، اما باز توصیه می شود، پیش از مطالعه بخش حاضر، بخش نخست میزگرد، مطالعه گردد.

اینک بخش دوم میزگرد شعر و هیات : *تسنیم: آقای سهرابی اجازه می خواهم بازگشتی به مطالب شما داشته باشم و ضمن مرور بحث، زوایای پنهان مانده را، روشنتر کنیم؛ شما فرمودید دوره بازگشت را نباید یک سبک تلقی کرد، زیرا این جریان نوعی نوشخوار گفته های گذشتگان است، چرا نباید بازگشت را یک سبک مستقل که برای خود تازه ها و البته ارزشهایی داشته تلقی کرد؟ سهرابی: به اعتقاد من بازگشت، اشتباه فاحشی است که بهار و دیگران انجام دادند .