تنها تغییر جدی از اول خلقت تا امروز

این یادداشتی است به بهانه اوج گرفتن خشونتهای اخیر در دنیا.

منوچهر اکبرلو با این مقدمه در ادامه یادداشت خود در وبلاگ خبرآنلاین می افزاید:یک) غزه و داعش و.

برخی را به این نتیجه رسانده که بشر دارد در انسانیت و وحشیگری سقوط می کند.

اما.

دو) من فکر دیگری دارم.

به نظرم این خوی از آغاز در بخشی از نهاد انسان به صورت بالقوه وجود داشته و هر وقت فرصت یافته، خود را نشان داده است.

نه کمتر شده و نه بیشتر.

این ذاتی است.

تازه امروزه چشمهای ناظری هست.

سازمان ملل و حقوق بشر و اینها.

گیریم که کم خاصیت.

در هر حال به نظر من هیچ اتفاق جدیدی نیفتاده است.

چون.

سه) همان اول خلقت که قابیل، هابیل را کشت، طبیعتا لطافتی در کار نبوده است.

اگر اقلیما (خواهر دوقلوی هابیل) وبلاگ یا سایت یا فیسبوکی داشت، حتما عکس خون آلود برادر را می گذاشت و حتما شیث و یافث و فریدا و صیدا (خواهر برادرهایشان را می گویم) شکلک غم می گذاشتند و یکی شان می نوشت انسانیت به کجا میرود و دیگران لایک می کردند و دیگری پست می گذاشت که زمین چرکین شده و حتما غارورا (خواهر دوقلوی قابیل) در توییتر، مختصر می نوشت همه چیز تقصیر هابیل بوده.

چهار) از انسان های غارنشین بگیر بیا تا جنگ های بی پایان قبایل سرخپوست، آمریکاییان در ویتنام، ژاپنی ها در چین، صرب ها در بوسنی، 5 میلیون قربانی نا�