جنگ منطقی بین جمعیت و مسئولان ایران/ وقتی نمودارها رو به سقوط می روند

شیب جمعیتی ایران رو به کاهش است و این، مساله ای است که مسئولان مهم می دانند، اما مردم نه چنین چیزی را مهم می دانند و نه انگیزه ای برای فرزندآوری بیشتر دارند.

- در سال 1403، ایران به نقطه ای بی سابقه در تاریخ معاصر خود رسید: تعداد تولدها برای اولین بار در بیش از چهار دهه به زیر یک میلیون نفر سقوط کرد.

 به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، این آمار، که نشان دهنده کاهش 74 هزار نفری تولدها نسبت به سال قبل تر است، نه تنها یک عدد ساده، بلکه از نگاه مسئولان هشداری است که از عمق یک بحران جمعیتی خبر می دهد؛ بحرانی که می تواند آینده سیاسی، اقتصادی و امنیتی کشور را به خطر بیندازد.

اما چرا مردم، با وجود همه تأکیدات بر اهمیت جمعیت، تمایلی به فرزندآوری نشان نمی دهند؟ چرا وعده های رنگارنگ سیاست گذاران، از وام ازدواج تا تسهیلات فرزندآوری، نتوانسته دل خانواده ها را به آینده ای پرجمعیت گرم کند؟  پاسخ این پرسش ها در گفت وگوهای نمایندگان مجلس و تحلیل کارشناسان نهفته است: مردم هنوز مجاب نشده اند که چرا باید در این شرایط سخت، فرزندی به دنیا بیاورند.

داستان کاهش جمعیت ایران از دهه 1360 آغاز شد، زمانی که سیاست های کنترل جمعیت با هدف کاهش نرخ باروری از 6.

4 فرزند به 4 فرزند تا سال 1390 اجرا شد.