بن بستِ تاریخ شفاهی

امروزه تاریخ شفاهی به عنوان یکی از ابزار پژوهشی مورد توجه محققان تاریخ معاصر و حتی مطالعات بین رشته ای است.

  به همان نسبت که می توان به این منابع اعتماد کرد، - پژوهشگران تاریخ شفاهی در مسیر تحقیق و پژوهش با چالش هایی مواجه هستند که گاهی در تحلیل وقایع به بن بست می رسند.

هر چند برخی از تاریخ شفاهی کاران پس از سال ها مصاحبه، داده های تاریخ شفاهی را به تنهایی پذیرفته شده نمی دانند و در این زمینه ضمن گویاسازی و مستند نمودن روایت ها تلاش می کنند روایتی درست و جذاب عرضه کنند.

  پژوهشگر در مطالعات خود به این نتیجه می رسد که منابع تاریخ شفاهی به تنهایی نمی توانند واقعیت تاریخی را ارائه کنند.

البته هیچ گاه تولیدات تاریخ شفاهی به مفهوم بیان جامع تاریخ نیستند، زیرا واقعیت تاریخی به صراحت بیان نمی شود.

در واقع روایت های تاریخ شفاهی تکه ای پازل گونه از یک واقعه هستند.

هر چند جمع آوری پشت پرده تاریخ، کاری مشکل است و نیاز به مصاحبه های هدف مند دارد و گاهی به عنوان معما در پستوی تاریخ، باقی می ماند.

  اما سیاستگزاری های اشتباه در زمینه چشم انداز و اهداف پروژه های تاریخ شفاهی، بن بستی فرا روی پژوهشگران است.

حجم انبوهی از روایت ها و داده های خام تاریخ شفاهی که صحت سنجی هر یک نیاز به مطالعات اختصاصی دارد.