از آرزوی همکاری با ‘گوچی’ تا قبای ‘چینی’: چرا مدِ ایرانی ناکام ماند؟

آن اوایل که در جلسات کارگروه حاضر می شدیم به دنبال این بودیم که برندهایی مانند «گوچی»، «شنل» و.

مد ایران را به عنوان مد ایرانی ـ اسلامی دنبال کنند و به سراغ ما بیایند تا با طراحان ما کار کنند، - از آرزوی همکاری با ‘گوچی’ تا قبای ‘چینی’: چرا مدِ ایرانی ناکام ماند؟ این طراح لباس، گفت: آن اوایل که در جلسات کارگروه حاضر می شدیم به دنبال این بودیم که برندهایی مانند گوچی ، شنل و.

مد ایران را به عنوان مد ایرانی ـ اسلامی دنبال کنند و به سراغ ما بیایند تا با طراحان ما کار کنند، اما الان کارگروه حتی سایت و صحفه مجازی درستی برای این کار ندارد.

حدود دو دهه پس از آغاز به کار کارگروه ساماندهی مد و لباس، روایت غزل بهمنی از تجربه حضور در این ساختار، تصویری روشن از فاصله میان اهداف اولیه و دستاوردهای کنونی را نمایان می کند؛ نهادی که با هدف ساماندهی طراحان و برندسازی پوشش ایرانی تأسیس شد، امروز بیشتر درگیر صدور مجوز و برگزاری جشنواره هایی است که حتی بازتاب درستی از هویت بومی نیستند.

او با اشاره به طیفی از چالش ها ـ از تغییرات پیاپی مدیران تا کمبود بودجه ـ در عین حال مشکل اصلی را نه افراد، بلکه ساختاری می داند که با رویکردهای سلیقه ای و بی توجهی به تجربه های گذشته، فرصت تبدیل شدن مد ایرانی به یک جریان فرهنگی اثرگذار را از دست داده است.