پنجره ای که رو به تاریخ باز و بسته می شود؛ و ایران در خط مقدم آن

در محافل مطالعاتی راهبردی جهان، از واشنگتن تا پکن، اصطلاحی آرام به واژه نامه قدرت وارد شده: «پنجره سرنوشت ساز».

ایده ای که می گوید کشورها و بلوک های سیاسی فقط چند سال محدود – از حوالی 2020 تا 2025 – فرصت دارند جایگاه خود را در نظم جهانی آینده تثبیت کنند.

- بخش نخست در محافل مطالعاتی راهبردی جهان، از واشنگتن تا پکن، اصطلاحی آرام به واژه نامه قدرت وارد شده: پنجره سرنوشت ساز .

ایده ای که می گوید کشورها و بلوک های سیاسی فقط چند سال محدود از حوالی 2020 تا 2025 فرصت دارند جایگاه خود را در نظم جهانی آینده تثبیت کنند.

بعد از بسته شدن این پنجره، حرکت به بالا یا پایین در سلسله مراتب قدرت سخت، یا حتی غیرممکن می شود.

پنجره سرنوشت از کجا آمد؟ این مفهوم یک اختراع فردی نیست، بلکه از دل اندیشکده های مطالعاتی ، گزارش های امنیتی و تحلیل های استراتژیک بیرون آمده است.

سازمان اطلاعات ملی آمریکا (DNI) در گزارش های روندهای جهانی هشدار داده بود که یک بازه بحرانی در میانه دهه 2020 سرنوشت نظم جهانی را قفل خواهد کرد.

اندیشمندانی چون ایان برمر و آمیتاو اچاریایا، هر یک با زبانی متفاوت، از سال های تعیین کننده و دوره قفل شدن نظم چندقطبی سخن گفته اند.

در شرق، مشاوران ارشد پکن و مسکو، همین بازه را لحظه تاریخی یا دوره نوسازی ملی می نامند.