بازتعریف امام خمینی از چرایی صلح امام حسن(ع)

قضیه و قصه صلح امام حسن علیه السلام از آن دست وقایع تاریخی است که همواره بسیاری از کارشناسان درباره اش به بحث و گفت و گو نشسته اند.

امام خمینی به چرایی این صلح پرداخته است.

- به گزارش خبرنگار جماران، بیست و هشتمین روز از ماه صفر بنا به روایتی مصادف با سالروز شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام است که همین مناسبت ما را بر آن داشت تا به قضایای ابتلائات و صلح آن حضرت از نگاه امام خمینی بپردازیم که در ادامه آمده است: معاویه یک سلطان بود در آن وقت؛ حضرت امام حسن بر خلافش قیام کرد در صورتی که آن وقت همه هم با آن مردک بیعت کرده بودند و سلطانش حساب می کردند.

حضرت امام حسن قیام کرد تا آن وقتی که می توانست.

وقتی که یک دسته علاف نگذاشتند که کار را انجام بدهد، با آن شرایط صلح کرد که مفتضح کرد معاویه را.

آن قدری که حضرت امام حسن معاویه را مفتضح کرد به همان قدر بود که سید الشهداء یزید را مفتضح کرد.

(صحیفه امام، ج 2، ص 371) امام حسن- سلام اللَّه علیه- آن قدر گرفتاری که از این دوستان و اصحابش داشت از دیگران نداشت.

اصحابی که توجه نداشتند که امام زمانشان روی چه نقشه دارد عمل می کند، با خیال های کوچکشان، با افکار ناقصشان در مقابلش می ایستادند و غارتش کردند و اذیتش کردند، و- عرض می کنم که- شکستش دادند، معاهده با دشمنش کردند و هزار جور بساط درست کردند.