آغاز لیگ نجیب زادگان با گذر از جادو و هیاهو

لیگ برتر بیست وپنجم آغاز خواهد شد.

از پس روزهای پر هیاهویی که پشت سر گذاشته شد.

سوت شروع لیگ برتر در حالی به صدا در می آید که در روز پایانی آن می توان نوشت که ربع قرن از تبدیل شدن لیگ آماتوری آزادگان به لیگ برتر گذشت و فوتبال ایران تجربه حرفه ای شدنش به نیم قرن رسید.

البته خودمان می دانیم که حرفه ای شدن آن فقط در نام است و به قول برخی پیشکسوتان، فقط شماره پیراهن تیم ها و رقم قراردادها حرفه ای شده است.

معضلات و مشکلات زیاد است که بخواهیم لیست کنیم؛ از دلایلی که می توان نوشت تا ادعای حرفه ای بودن را رد کرد.

از عدم پرداخت حق پخش تلویزیونی توسط صداوسیما گرفته تا عدم شفافیت سهم باشگاه ها در موضوع تبلیغات محیطی.

از نداشتن زمین تمرین و ورزشگاه اختصاصی برخی باشگاه ها گرفته تا نبود یک سازماندهی در برگزاری مسابقات.

دیگر موضوعات فنی و تاکتیکی تیم ها که جای خود دارد و البته شاید اگر این زیرساخت ها فراهم بود، می شد قضاوت بهتری نیز در این خصوص داشت.

با این حال، در 25 سال اخیر از روزهایی که لیگ برتر فوتبال ایران شروع شد، گذشت.

در روزهایی که علی پروین هدایت پرسپولیس را به عهده داشت و منصور پورحیدری فقید، روی نیمکت استقلال می نشست.