امروز با اوحدی مراغه ای : چو لب تو گشت ساقی نکند خمارم امشب

که نمی شکیبد از تو دل بی قرارم امشب ز طرب نماند باقی، که مرا تو هم وثاقیچو لب تو گشت ساقی نکند خمارم امشب چه زنی صلای رفتن؟چو نماند پای رفتنچه کنی هوای رفتن؟ که نمیگذارم امشب به رخم چو بر گشادی در وعدها که دادینه شگفت اگر به شادی نفسی برآرم امشب چو شدم وصال روزی، به توقعم چه سوزی؟چه شود که بر فروزی دل سوگوارم امشب؟ گل بخت شد شکفته، که شوم چو بخت خفتهکه تو داده ای نهفته بر خویش بارم امشب اگر از هزار دستم، بکشند خوار و پستمچو یکی همی پرستم، چه غم از هزارم امشب دگر آرزو نجویم، پی آرزو نپویمهمه از تو شکر گویم، که تویی شکارم امشب دل اوحدی تو داری، چو نمی دهی بیاری