گره چینی؛ پیوندی از صبر، هندسه و معنا

گره چینی، هنری است که با صبر آغاز می شود و با هندسه ادامه می یابد.

هنری سنتی، اما پیچیده و عمیق که در آن قطعات چوب، بی نیاز از میخ و چسب، در کنار هم قرار می گیرند تا سازه هایی زیبا، - گره چینی، هنری است که با صبر آغاز می شود و با هندسه ادامه می یابد.

هنری سنتی، اما پیچیده و عمیق که در آن قطعات چوب، بی نیاز از میخ و چسب، در کنار هم قرار می گیرند تا سازه هایی زیبا، منظم و ماندگار بسازند.

گره چینی تنها هنر چیدن پازل های چوبی نیست؛ تلاشی است برای آفرینش وحدت در دل کثرت، نظمی کیهانی در قالب نقش و نگار.

با این وجود، بیم آن می رود این هنر ارزنده رو به انقراض و فراموشی برود.

به گزارش ایسنا، در قلب گره چینی، هندسه نه یک ابزار طراحی، که زبان اصلی بیان است.

نقوش این هنر، بر پایه اصول ریاضی و نظم اسلامی طراحی می شوند.

ستاره های هشت، دَه یا دوازده پر، خطوط متقاطع و الگوهای تکرارشونده، یادآور مفاهیمی مانند وحدت، بی پایانی و تعادل اند.

در گره چینی، هر قطعه چوب نقشی معناگر دارد؛ کوچک اما ضروری.

آن چنان دقیق تراشیده می شود که در ساختار کلی، هم زیبایی خلق کند و هم انسجام را حفظ کند.

یکی از ویژگی های فنی حیرت انگیز در گره چینی، اتصال خشک است.

برخلاف تصور عمومی، این قطعات نه با چسب، نه با میخ و نه حتی با پیچ در کنار هم قرار می گیرند.