«راهنمای گمشده»؛ روایت فراموش شده در موزه های ایران

در بسیاری از موزه های ایران، نبود راهنمای آگاه باعث می شود از اشیای ارزشمند تاریخی هیچ اطلاعی پیدا نکنیم و از کنارشان عبور کنیم؛ بی آن که ردی در ذهن و خاطره مان بگذارند.

- در بسیاری از موزه های ایران، نبود راهنمای آگاه باعث می شود از اشیای ارزشمند تاریخی هیچ اطلاعی پیدا نکنیم و از کنارشان عبور کنیم؛ بی آن که ردی در ذهن و خاطره مان بگذارند.

مجله مهر : پنج نفرند، وارد موزه ای که اشیای آن قدمتی سه هزار ساله دارند، شدند، میان ویترین ها قدم می زنند، چهره هایشان از شوق کشف کردن رخدادهای چندین ساله پُر است، دفترچه یادداشت دست یکی شان، گوشی در دست دیگری ست، کنار هر ویترین می ایستند، عکس می گیرند، چیزی را توی گوگل جست وجو می کنند اما واقعیت این است انگار هر چه بیشتر می گردند کمتر پیدا می کنند.

یکی شان کنار قطعه ای فلزی که به نظر و ظاهر فقط یک قطعه زنگ زده می رسد، می پرسد: این واقعاً چی بوده؟ چرا نگهش داشتن؟ جوابی نیست.

نه روی برچسب، نه در صفحات مجازی و مهم تر از همه نه در سالن راهنمای موزه وجود دارد که توضیحی بدهد و سوال بعدی خیلی زود از دل سکوت فضای موزه بیرون می زند: اصلاً چرا باید این همه شیء تحت مراقبت قرار بگیرد؟ این مکالمه ها می توانست برای تک تک اشیای آن موزه اتفاق بیفتد و اما جواب خیلی خیلی کمی گرفته شود.