بیماری سخت هم عماد افروغ را از رسالت معلمی دور نکرد

چند مرتبه خود او با گوشی اش برایم زنگ زد و به نکات مورد نظر رساله ام اشاره کرد که این همان روحیه علم دوستی و شاگردپروری و همکاری خوب با دانشجو و شاگرد است.

- چند مرتبه خود او با گوشی اش برایم زنگ زد و به نکات مورد نظر رساله ام اشاره کرد که این همان روحیه علم دوستی و شاگردپروری و همکاری خوب با دانشجو و شاگرد است.

به گزارش خبرنگار مهر ، محمدحنیف طاهری پژوهشگر و نویسنده در یادداشتی به مناسبت سالروز درگذشت عماد افروغ نوشت: نزدیک ظهر جمعه 25 فروردین 1402 بود که خبر ارتحال ملکوتی دکتر افروغ (استاد فلسفه علوم اجتماعی دوره ی دکتری و استاد راهنمای رساله ام) استاد اندیشمند، جامعه شناس، روشنفکر و سیاستمدار اخلاقی دکتر عماد افروغ را شنیدم؛ و از شنیدن این خبر، واقعاً متأثر شدم.

دکتر افروغ حدود دو سال بود که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کرد و سخت با آن می جنگید.

آخرین باری که به منزل ایشان در غرب تهران برای گفتگو بابت دفاع رساله ام رفتم، اواسط دی ماه 1400 بود.

وقتی تماس گرفتم و احوالش را پرسیدم و گفتم که استاد می خواهم خدمت برسم و شما را ببینم، از بیماری سخت و عمل شدن شان گفت و با این حال، فرمود: بفرمایید من منزل در خدمتم.

بعد فرمودند: من در این ایام که شیمی درمانی می کنم و سروکارم به بیمارستان افتاده، کرونا هم گرفتم.