چرا ششم فروردین «نوروزِ بزرگ» است؟

نوروز بزرگ که با نام های «خردادروز» و «نوروز شاهان» نیز شناخته می شود، ششمین روز فروردین در تقویم ایران باستان بوده است.

- روز ششم فروردین در دوران ساسانیان از مهم ترین روزهای نوروز بوده است به طوری که آن را نوروز بزرگ نامیده بودند.

بر اساس باورهای زرتشتی، روز ششم هر ماه به امشاسپند خرداد که نگهبان آب هاست منسوب است و بنابراین این روز خردادروز نیز نامیده شده است و در ایران باستان مردم در صبح آن روز به غسل و شستشوی بدن می پرداختند تا نسبتی با امشاسپند آب پیدا کرده باشند.

به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، همچنین در باورهای زرتشتی روز ششم فروردین به عنوان روزی که زرتشت در آن زاده شده گرامی داشته شده است.

به گفته ابوریحان بیرونی، یکی از رسوم دیرین این روز در نزد ایرانیان باستان چشیدن شکر و مالیدن روغن زیتون بر بدن در ابتدای صبح بوده که به باور آنان فرد را در طول سال از بلاها حفظ می کرده است.

همچنین افسانه ای وجود داشته از این قرار که در بامداد این روز، فردی خاموش و ساکت بر کوه پوشنگ (در افغانستان امروزی) ظاهر می شود که پارچه ای در دست دارد و تنها برای مدت کوتاهی دیده می شود.

برخی معتقد بودند که این پدیده نشانه ای از برکت و فراوانی سال آینده است.