بوی عطری که دیوانه مان کرده است

اسم عطر را نمی دانستم، هیچ جوری هم نمی توانستم بویش را برای فروشنده ها تعریف کنم.

مثلاً اگر می خواستم تعریف کنم، باید از آدم ها، شهرها، - اسم عطر را نمی دانستم، هیچ جوری هم نمی توانستم بویش را برای فروشنده ها تعریف کنم.

مثلاً اگر می خواستم تعریف کنم، باید از آدم ها، شهرها، کتاب ها، آهنگ ها و قهرمانان قصه ها و فیلم ها حرف می زدم که دوست شان داشتم [چون آن عطر عصاره تمام چیزهایی بود که دوست داشتم]و طرف چه طور می خواست عطر اینها [آدم ها، شهرها، کتاب ها، آهنگ ها و قهرمانان قصه ها و فیلم ها]را بفهمد؟! به گزارش ایسنا، کانال تلگرامی آکادمی جام یادداشتی از محمدجواد اسعدی، هنرمند و جستارنویس معاصر را منتشر کرد و در پی آن برداشتی را به اشتراک گذاشت: یک شبی در بیست و چند سال پیش، 10-15 نفر آدم از یک دورهمی بیرون آمدیم.

دم در با هم دست دادیم و خداحافظی کردیم.

شب که رسیدم خانه، فهمیدم بوی عطر یک نفرشان کف دستم مانده است.

نفهمیدم عطر کدام شان بود.

بوی آشنا و خیال انگیزی داشت.

انگار عصاره همه چیزهایی که دوست داشتم را گرفته بودند و با آن عطر را درست کرده بودند.

آن شب دستشویی نرفتم تا لازم نشود دست هام را بشویم.

کمی در دست راستم نفس کشیدم، بعد مشتش کردم و خوابیدم.