چرا مدیران ما از زبان فارسی فرار می کنند؟

وقتی مدیرعامل ایرانی یک شرکت صحبت می کند، انتظار داریم پیامش روشن، قابل فهم و متناسب با فرهنگ بومی باشد.

اما وقتی جملات فارسی اش پر از واژگان انگلیسی است، - وقتی مدیرعامل ایرانی یک شرکت صحبت می کند، انتظار داریم پیامش روشن، قابل فهم و متناسب با فرهنگ بومی باشد.

اما وقتی جملات فارسی اش پر از واژگان انگلیسی است، چه پیامی به مخاطب منتقل می شود؟ آیا این نشان دهنده به روز بودن است یا نوعی بی توجهی به زبان و فرهنگ خودمان؟ به گزارش ایسنا، تبیان نوشت: وقتی مدیرعامل ایرانی یک شرکت صحبت می کند، انتظار داریم پیامش روشن، قابل فهم و متناسب با فرهنگ بومی باشد.

اما وقتی جملات فارسی اش پر از واژگان انگلیسی است، چه پیامی به مخاطب منتقل می شود؟ آیا این نشان دهنده به روز بودن است یا نوعی بی توجهی به زبان و فرهنگ خودمان؟ استفاده مکرر از واژه های انگلیسی، آن هم جایی که معادل فارسی روشنی دارد، تنها یک عادت شخصی نیست.

این یک الگوست؛ الگویی که به مرور، زبان را از مفاهیم عمیقش تهی می کند و حتی می تواند نشانه ای از یک خودکم بینی فرهنگی باشد.

سبک گفتاری یا بحران هویت؟ در سال های اخیر، رواج یک سبک گفتاری که در آن فارسی و انگلیسی بی هدف در هم آمیخته می شوند، به ویژه در فضای استارتاپی و شرکت های فناوری ایرانی، به پدیده ای رایج تبدیل شده است.