روایت شاهنامه فردوسی از پدید آمدن آسمان ها

آسمان شب و اجرام سماوی و ستارگان و سیارات در شاهنامه فردوسی، جلوه های بسیاری دارند که از همان بخش نخست و در دیباچه به آنها اشاره شده است.

- آسمان شب و اجرام سماوی و ستارگان و سیارات در شاهنامه فردوسی، جلوه های بسیاری دارند که از همان بخش نخست و در دیباچه به آنها اشاره شده است.

خبرگزاری مهر ، گروه فرهنگ و ادب _ طاهره طهرانی: پدران و مادران ما، برای شناختن هر چیز جهان اطراف روایتی داشتند و قصه ای.

پوشاندن لباس داستان به تن باورها و دانش نزد قُدما، یادگیری و به خاطر سپردن آنها را آسان تر می کرد و انتقال آن را به نسل های بعد ممکن.

آسمان شب و اجرام سماوی و ستارگان و سیارات در شاهنامه فردوسی، جلوه های بسیاری دارند که از همان بخش نخست و در دیباچه به آنها اشاره شده است.

هرچند بررسی همه این موارد و تشبیهات و استعاره ها فرصت زیادی می طلبد؛ در چند بند به اجمال نگاهی به آنها می اندازیم، در آغاز و میانه ابیات توضیحاتی ارائه می شود.

فردوسی در بخش دیباچه و بعد از آوردن نام خداوند جان و خرد، در بیت سوم این طور می گوید: خداوند کیوان و گردان سپهر فروزنده ماه و ناهید و مهر به جز ماه و خورشید و گردان سپهر، به دو سیاره / اپاختر کیوان و ناهید اشاره شده است.