«نقشهایی به یاد» اثری در ستایش خاطره نویسی

کتاب «نقشهایی به یاد» هرچند گذری است بر ادبیات خاطره نویسی، اما کتابی است در اهمیت، ستایش و لذت نوشتن و عکاسی؛ و خاطره نویسی بهانه و محملی است برای زندگی بعد از مرگ.

- کتاب  نقشهایی به یاد هرچند گذری است بر ادبیات خاطره نویسی، اما کتابی است در اهمیت، ستایش و لذت نوشتن و عکاسی؛ و خاطره نویسی بهانه و محملی است برای زندگی بعد از مرگ.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: در سپهر زبان فارسی و ایرانِ جدید این چنین از خود نوشتن گستره و سرآمدهای معدودی دارد که پیشینه شأن _پس از متونی مثل بدایع الوقایع _ شاید بازمی گردد به روزنامه ی خاطرات ناصرالدین شاه و اعتماد السلطنه، بیاغرافیا ی آخوندزاده، خاطرات شکار دوستعلی خان معیرالممالک… و نمونه های متأخرتری مثل یادداشت های روزانه ی نیما، یا شرح زندگانی من عبدالله مستوفی، نامه های هدایت به شهید نورایی، روزها در راه شاهرخ مسکوب، از راه و رفته و رفتار و رشد یک نوسال ابراهیم گلستان و سنگی بر گوری جلال آل احمد.

این بخش از مقدمه کتاب نقشهایی به یاد است، کتابی از مجموعه زندگی نگاره ها ی نشر گمان.

نقشهایی به یاد گذری بر ادبیات خاطره نویسی، تألیف و ترجمه احمد اخوت است.

آنطور که خودش می نویسد، اگر این نام را برای کتاب انتخاب نمی کرد، نامش را می گذاشت بنای یادبود سرباز گمنام؛ که میگویند سربازهای گمن�