گلیم؛ از زیراندازی تاریخی تا بندی برای عینک!

حدود 10 هزار سال پیش اجداد ما در گوشه ای از این دیار که امروزه به آن «گنج دره» می گوییم، توانستند برای اولین بار بُزها را اهلی کنند و این سرآغازی مهم برای تحولاتی بزرگ در زندگی آنها بود.

- ایسنا/کرمانشاه حدود 10 هزار سال پیش اجداد ما در گوشه ای از این دیار که امروزه به آن گنج دره می گوییم، توانستند برای اولین بار بُزها را اهلی کنند و این سرآغازی مهم برای تحولاتی بزرگ در زندگی آنها بود.

زمانی که اجداد ما توانستند بُز را اهلی کنند، کم کم یاد گرفتند که موهایش را بچینند، بریسند و در نهایت زیراندازها و رواندازهایی را از آن ببافند که جای بوریا و حصیرهای خشک و زبر را بگیرد و راحتی بیشتری به زندگی شان بدهد.

آنطور که مردمان محلی هرسین - جایی که گنج دره جزیی از خاک آن محسوب می شود- می گویند، حدود شش هزار سال قبل، اجداد ما بالاخره یاد گرفتند گلیم را ببافند.

البته گلیم هایی که در ابتدا بافته می شد، زیبایی چندانی نداشت، اما بعدها بافندگان آن خلاقیت خود را بیشتر کردند و به دست بافته خود طرح و نقش بخشیدند.

وجود انواع وحوش و پرندگان مختلف در این منطقه باعث شد تا کسانی که گلیم می بافتند کم کم از همین محیط اطراف خود برای خلق هنرشان استفاده کنند و نقوشی از انواع پرندگان، گل ها، درختان و حیوانات را در تار و پود گلیم های خود بیاورند.