تقاضای افشین علا از نیروی انتظامی: گشت ارشاد را متوقف نمی کنید؟ لااقل با چادر علیه دختران خشونت نکنید

زن چادری مادر است.

مادر، همه ی فرزندانش را به یک چشم می بیند.

همه ی آنها را دوست دارد.

حتی اگر خطا کنند.

شاید قهر کند اما خشونت؟ هرگز.

تازه، قهرش هم بوی آشتی می دهد.

- چادر بوی تن مادران مان را می دهد؛ مادرانی که عمرشان را به نجابت و پاکی و مهرورزی گذراندند.

زن چادری در حافظه ی ما ایرانی ها زنی است که حریم دارد، باوقار است، هم از سبک سری و هم از درشتی و خشونت مبراست.

  زن چادری مهربان است.

با شرم و حیایی آمیخته به عطوفت به دیگران می نگرد.

گردی صورت او در سیاهی چادر مثل ماه در شب تیره، نور می پراکند.

دست های بی ادعای او را که تا مچ در آستین عفاف پنهان شده، گویی برای نوازش دخترکان بی پناه و پسران گم کرده راه آفریده اند.

او مادر همه ی دختران و پسران این سرزمین است.

حتی اگر خیلی جوان باشد.

حتی اگر هیجده ساله باشد.

این خاصیت حجاب است که به زن، شأن مادری می بخشد.

این ذات چادر است که زن را بزرگ تر از سن و سال و فراتر از محدوده های کوچک به تصویر می کشد.

چادر، میراث ارجمند نیاکان ماست.

نه فقط حافظ حریم زنی است که آن را بر سر دارد، بلکه پناهگاه فرزندان این آب و خاک است.

  چه درستکار باشند، چه خطاکار.

زن چادری مادر است.

مادر، همه ی فرزندانش را به یک چشم می بیند.