درس های «آرال»؛ شوره زاری که 50 سال قبل دریا بود

دریای آرال که زمانی چهارمین دریاچه بزرگ جهان بود، در طی 60 سال گذشته به دلیل انحراف رودخانه های تغذیه کننده آن برای آبیاری مزارع پنبه، به طرز چشمگیری کوچک شده است.

- در حال حاضر دانشمندان از این منطقه برای آزمایش اینکه چه گیاهی می تواند با موفقیت در شرایط محیطی سخت و نامناسب رشد کند استفاده می کنند.

 روستای کاراوزیاک در غرب ازبکستان، زمانی در امتداد ساحل رودخانه ای پرآب و در 30 مایلی ساحل چهارمین دریاچه بزرگ جهان قرار داشت.

اما در طول 50 سال گذشته، این دریاچه که دریای آرال نامیده می شد، تقریبا به طور کامل خشک شده است.

این فاجعه که اغلب به عنوان بدترین فاجعه زیست محیطی جهان شناخته می شود، باعث شده که کشاورزی در منطقه به جز کاشت آتریپلکس یا شوربوته (saltbush) با مشکل مواجه شود.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازفرادید، حالا گروهی از محققان ژاپنی در حال کشت این گیاه شورپسند در زمینی به وسعت 3.

5 هکتار نزدیک روستا هستند تا ببینند آیا این گیاه می تواند محصول مناسبی برای کشاورزان منطقه باشد و حتی صنعت لبنیات کوچکی را پرورش دهد یا نه.

آنها این گیاه را به گاوهای یک مزرعه نزدیک نیز داده اند؛ به علاوه آن ها دریافته اند که این گیاه به حفظ رطوبت کمیاب در خاک خشک کمک می کند و بدون استفاده زیاد از کود قابل کشت است.