دوست هستیم، زن و شوهر نه

یک زن متقاضی طلاق در دادگاه خانواده گفت: برای اینکه از خانه و خانواده ام فرار کنم ازدواج کردم ولی بعد فهمیدم که همسرم همراه و تکیه گاهم نیست.

- یک زن متقاضی طلاق در دادگاه خانواده گفت: برای اینکه از خانه و خانواده ام فرار کنم ازدواج کردم ولی بعد فهمیدم که همسرم همراه و تکیه گاهم نیست.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، دختری جوان در دادگاه خانواده گفت: در سن 20 سالگی به عقد مردی درآمده بود که 10 سال از خودش بزرگتر بود.

طبق گفته اش انتخاب خودش بود و می خواست ازدواج کند تا از خانه شان به نوعی فرار کند.

برای اینکه فضای زندگی در خانه و در کنار خانواده اش را دوست نداشت.

او می گفت: حتی می دانستم که بعد از ازدواج، سریع از همسرم جدا می شوم یا شاید حتی بعد از ازدواج به خارج از کشور بروم و بعد جدا شویم ولی نمی دانم که چرا 4 سال این زمان طول کشید.

بعد از 4 سال با بخشیدن مهریه و درخواست طلاق توافقی برای جدایی آمده بود.

از اختلافشان می گفت که او پر از شور و نشاط و جوان بوده اما همسرش کم حوصله و بی احساس.

سمیرا می گفت که همسرش همراه و تکیه گاه او نبوده است.

او می گفت: پدر و مادرم از همان ابتدا با هم اختلاف داشتند.

حتی مادرم به من گفته بود که تو ازدواج کن تا زودتر تکلیف برادرت که 7 سال از خودم بزرگتر بود، مشخص شود تا بعد طلاق بگیرد اما نه تنها مادرم طلاق نگرفت و از پدرم جدا