فریبکاری در دنیای ویروس ها!

تحقیقات اخیر، دنیای اجتماعی جدیدی از ویروس ها نمایان کرده؛ دنیایی مملو از فریب، همکاری و توطئه و نشان می دهد ویروس ها فقط به عنوان عضوی از یک جامعه معنا پیدا می کنند.

- از زمانی که ویروس ها در اواخر دهه 1800 شناخته شدند، دانشمندان آن ها را از بقیه اشکال حیات متمایز کردند.

ویروس ها به مراتب کوچک تر از سلول ها بودند و در داخل پوسته های پروتیینی شان چیزی بیشتر از ژن ها را حمل می کردند.

آنها نمی توانستند رشد کنند، ژن های خود را کپی کنند یا کارهای زیادی انجام دهند.

محققان فرض را بر این گذاشتند که هر ویروس یک ذره منفرد است که به تنهایی در جهان حرکت می کند و تنها در صورتی قادر به تکثیر است که به سلول مناسبی برخورد کند که بتواند از آن استفاده کند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، مارکو ویگنزی (Marco Vignuzzi)، ویروس شناس در آزمایشگاه های بیماری های عفونی آژانس علوم، تحقیقات و فناوری سنگاپور، می گوید که این سادگی همان چیزی بود که در وهله اول بسیاری از دانشمندان را به سمت ویروس ها جذب کرد.

ما سعی می کردیم تقلیل گرا باشیم و تقلیل گرایی نتیجه داد.

مطالعات روی ویروس ها برای تولد زیست شناسی مدرن بسیار مهم بود.

آنها با نداشتن پیچیدگی سلولی، قوانین اساسی در مورد نحوه عملکرد ژن ها را آشکار کردند.