زنی با چهره مردانه در شعر!

«عشق و ستایش جمال در اشعار پروین راه ندارد و به طور کلی در اشعار او اثری از ظرافت روح زنان به چشم نمی خورد و معلوم نیست این همه صبغه مردوارگی را در اشعار پروین چگونه باید توجیه کرد.

- سعید حمیدیان معتقد است: عشق و ستایش جمال در اشعار پروین راه ندارد و به طور کلی در اشعار او اثری از ظرافت روح زنان به چشم نمی خورد و معلوم نیست این همه صبغه مردوارگی را در اشعار پروین چگونه باید توجیه کرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی، شاعر در 25 اسفندماه 1285 در تبریز متولد شد و در 15 فروردین 1320 در سن 34سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت.

او از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی زیر نظر استادانی مثل دهخدا و ملک الشعرا بهار سرودن شعر را آغاز کرد.

اعتصامی شعرهایش را در حضور چهره هایی مانند علی اکبر دهخدا، ملک الشعرا بهار، عباس اقبال آشتیانی، سعید نفیسی و نصرالله تقوی که از دوستان یوسف اعتصامی، پدر او بودند و گاهی اوقات به خانه او می آمدند، می خواند و مورد تشویق آن ها قرار می گرفت.

از ستایش تا انکار پروین سعید حمیدیان در کتاب در طریق ادب: از فردوسی تا نیما در مقدمه مقاله خود با عنوان نقد پروین اعتصامی یادآور شده چند دیدگاه نسبت به شعر پروین وجود دارد؛ گروهی در ستایش شأن شعر و اخلاقش از هیچ مبالغتی فروگذار