آزاد ارمکی : امروز دیگر کسی نه تنها از مهاجرت احساس گناه نمی کند که حس خوشایندی دارد/ انگار دارد ایران دیگری خارج از مرزها درست می شود

افرادی که مهاجرت می کنند، از عامل دیگری غیر از اقتصاد نیز رنج می برند که باید آن را نابسامانی اجتماعی بدانیم.

یعنی افراد مهاجرت می کنند زیرا حس می کنند به آنها توجه نمی شود.

- این مربوط به ضعف ساختار سیاسی، نهادهای مدیریتی کشور و ناکارآمدی دولت است که باید به مردم و مسائل آن ها اعتنا شود.

  *در شرایط بحران اقتصادی، باید به مردم بگویند که وضع اقتصاد بد است اما در حال بهبود یافتن است و ما مسئولان در این شرایط اقتصادی از مردم حمایت می کنیم.

یا اعلام شود که شما مردم متعلق به این جامعه هستید اما در چند سال اخیر یک صدا از جایی در حمایت از مردمی که از بی اعتنایی رنج می برند، نشنیده ایم.

این دردی است که مردم را به مهاجرت تشویق می کند تا به جایی بروند که دیده شوند.

جایی که به حساب بیایند.

  *وضع موجود جامعه ما نا بهنجار است.

حتی نزدیک به هنجار نیست و این موجب شده تا شاهد ایجاد نابهنجاری های جدیدی باشیم.

این وضعیت، منجر به تولید وضعیت نابهنجاری ساختاری نیز می شود.

در چنین شرایطی، مهاجرت امر طبیعی است.

در حال حاضر، این ایدئولوژی در حال تولید است که مهاجرت خوب است و الزام های خروج را فراهم می کند.

  *زمانی فرد مهاجر احساس گناه می کرد زیرا سرمایه اش را از کشور می برد اما امروز فرد مهاجر از مهاجرت خود حس خوبی دارد.