لاله ای که روی دستان شیعه و سنی تشییع شد +فیلم

مردم این شهر جواب هیچ یک از این سؤالهای نژادی و قومی را نمی دانند اما همین چند تکه استخوان را آن چنان عزیز و محترم می دانند و برای استقبالش آمده اند که گویی عزیزِ سفر کرده خودشان  از راهی دور و دراز برگشته است.

پیوند این مردم با شهید پیوند خون است خونِ ایرانی.

  در این جمع چه خبر است؟ گوشه خیابان به انتظار مهمانشان با دسته گل و عود و اسپند ایستاده اند چشم از جاده برنمی دارند، جنوبی اند و در مهمان نوازی شهره اما اگر بگویم امروز مهمان نوازی شان به اوج رسیده گزافه نگفته ام، کنار هم جمع شده اند از آن جمع هایی که بابِ حرف زدن و گلایه کردن از مشکلات ریز و درشت اقتصادی و گره های کور زندگی است، اما گوش هایم را در هر جمعی که تیز میکنم هیچ حرفی از اینها به میان نیست.

جمع خانمها غصه دلِ مادر شهید را می خورند و به یکدیگر می گویند خدا می داند حالا در دل مادرش چه می گذرد؟ جوان رعنایش را به جبهه فرستاد از زیر قرآن ردش کرد برای قد و بالایش و ان یکاد خواند و منتظر شد برگردد اما اثری از عزیزش نیافت، خدا می داند شاید هم مادرش آنقدر منتظر ماند و دیگر عمرش کفاف نداد اما ما امروز برایش مادری می کنیم نمی گذاریم احساس غریبی کند.

در جمع مردان هم از صحبت از غیرت و مردانگی است، مثل یک پدر غیرت مهمانِ شهیدشان را می ستایند و می گویند بخدا که مَرد بود، جوانی با