حمله به طهماسب؛ قطعه بعدی پازل مارپیچ سکوت

صدایی زیبا و خاطره ساز خاموش شد اما صداهای عجیبی پس از خاموشی این صدا بلند شدند.

- صدایی زیبا و خاطره ساز خاموش شد اما صداهای عجیبی پس از خاموشی این صدا بلند شدند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا روزنامه همشهری نوشت،با درگذشت ناصر طهماسب که بحق یک دوبلور مشهور و محبوب بین مردم بود برخی به بهانه بعضی از آثار او، ماشین حمله مجازی را روشن کرده به این هنرمند تازه گذشته تاختند.

این اقدام شبه پروژه ای به نظر چندین وجه دارد که شایسته است هریک به طور مجزا مورد بررسی قرار گیرد.

اول: در شرایطی که اقشار مختلف جامعه از بازاری و دانشگاهی تا دانش آموز و بازنشسته با دوبله های طهماسب خاطره های فراوانی دارند و پس از شنیدن خبر درگذشت او دست کم به یاد یکی از نقش هایی که او دوبله کرده و فیلمی را برای آنها دیدنی تر کرده، آه از نهادشان بلند شده، چرا برخی بی توجه به مسخره بودن ادعایشان گفتند که ما صدای طهماسب را اصلا دوست نداشتیم؟ چطور می شود کسی خود را عضوی از جامعه فرهنگی و هنری ایران بداند اما آشکارا نیت ها و قرض های سیاسی را در صدر حرف هایش قرار دهد و صدایی همه پسند را دوست داشتنی نداند؟ آیا این ادعا با رویکرد همیشگی این افراد که حساب هنر و سیاست را از هم جدا کنید، سازگاری دارد؟ دوم: در نکته بعدی باید نیت این جریان ضدمردمی در تاختن به امثال ناصر طهماسب و پروانه