بقعه باباکوهی؛ جاذبه ای بر فراز بام شیراز

بقعه باباکوهی شیرازی از آثار دوره دیلمیان است که در دامنه کوه صبوری در شهر شیراز قرار گرفته و اکنون گردشگاهی است که بسیاری از گردشگران از آن دیدن می کنند.

- ایسنا/فارس بقعه باباکوهی شیرازی از آثار دوره دیلمیان است که در دامنه کوه صبوری در شهر شیراز قرار گرفته و اکنون گردشگاهی است که بسیاری از گردشگران از آن دیدن می کنند.

در ادامه سلسله گزارش های معرفی اماکن تاریخی و فرهنگی استان فارس امروز به معرفی بقعه باباکوهی که از بقاع دوره دیلمیان در شیراز است می پردازیم.

این بقعه در دامنه غربی تنگ الله اکبر در یکی از غارهای کوه صبوی واقع شده است.

بابا کوهی کیست؟ شیخ ابوعبدالله بن عبیدالله شیرازی مشهور به بابا کوهی است که لقب بابا را به دلیل سالک بودنش گرفته است.

وی در سال 337 هجری قمری متولد شد و در سال 442 هجری قمری درگذشت.

ابن باکویه شیرازی در جوانی به کسب دانش پرداخت، با علمای زمان خود از جمله شیخ ابوسعید ابوالخیر و خواجه عبدالله انصاری ملاقات داشت و از محضر آن ها کسب دانش کرد.

جامی شاعر قرن نهم نیز در نفحات الانس بسیار از بابا کوهی یاد کرده و او را بزرگ ترین شاعر زمان خود دانسته است.

این بقعه متعلق به شیخ ابوعبدالله محمد بن عبدالله شیرازی معروف به ابن باکویه و مشهور به باباکوهی(337-442ه.