«پری» پرستار پرستاره؛ ما کجا و پرستاران غزه کجا؟

پری حجی پرستار مازندرانی و مادر سیداسماعیل نصرالله نخبه کنکوری می گوید: دلم این روزها پیش مادرها و پرستارهای غزه است، همه فکر و ذهنم آنجاست که آنها چکار می کنند؟ واقعا سختی کارم در مقابل آنان صفر است.

- خبرگزاری فارس مازندران- زهرا طاهری پرکوهیلابه لای اخبار، برخی از خبرها حال مان را عوض می کند اصلا دل مان را خوش می کند، با خودمان می گوییم مگر داریم؟ مگر می شود مادری که خستگی را خسته کند، مادری که شب بیداری هایش و خستگی هایش در مقابل عشقش به مادری و پرستاری هیچ می شود! آری همان مادر معروف، همان مادری که هر وقت از کارهای فرزندمان خسته شدیم تنها فکر کردن لحظه ای به ایثار و فداکاری اش برایمان بس است.

مادری که هم در خانه و هم در بیمارستان پرستار است مادری که اول کارهای فرزندش بعد هم رسیدگی به بیماران برایش اولویت دارد؛ قصه عشق سید اسماعیل به تحصیل و روایت عاشقانه های مادری که دست از تمام قیل و قال زندگی برداشته و تمام وقت خود را معطوف به فرزند خود کرده است.

  *عاشقانه های یک مادر پرستار 18 سال است خانم حجی زاده کتاب ها را ورق می زند و با فرزندش دروس را مرور می کند شاید یک آن خوابش ببرد شاید یک آن از فرط خستگی بخواهد بر سر فرزندش فریاد بکشد، شاید بخواهد از کارها دست بکشد برود گوشه ای برای خودش استراحت کند شاید شاید و شایدها دیگر�