ببینید / برای مردی که افسانه بود!

در همان زمان ها که زمزمه شیوع ویروس کرونا در بین مردم می چرخید، در یک روز سرد زمستانی به منزل مردی رفتیم که وجودش نور و گرما بود.

مردی که محض آشکار شدن میهمانانش در رودی منزل، - با لبخندی از سر مهر به آنها خوشامد گفت.

حال چندان خوشی نداشت و حتی ما و البته دوستان دیرین خود را به یاد نمی آورد، ولی با این حال آراسته و بامتانت روی صندلی خود نشسته بود و در حالی که لبخند از چهره اش محو نمی شد، از همسرش می خواست که از میهمانان پذیرایی کند و خود درخواست می کرد که مبادا احساسی جز راحتی داشته باشند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، این مرد همان مردی است که حسین علیزاده در وصف او گفته است که او یک افسانه بود.

همان هوشنگ ظریفی که به زعم شاگردش، هنوز رقص انگشتان او در حرکتند! هوشنگ ظریف، همین مرد است.

مردی که نامش و نوای سازش یکی بود.

هنرمندی بود که شیوه زلال و بی تکلف تارنوازیش آینه شخصیت و منش او بود.

از هوشنگ ظریف به عنوان مرد خوش پوش موسیقی ایران یاد می شود، مردی که حتی در اوج بیماری، اصول آراستگی و ظرافت را از یاد نبرد، گویی که برترین خصلت ها در کنار نبوغ موسیقیش، در او نهادینه بود.

در موسیقی ایران، بسیارند هنرمندانی که از خصلت های اخلاقی نیکوی بی شمار آنها یاد می شود، که هوشنگ ظریف نیز در بین همین افراد زبانزد بود.