خاک مرا خواب می بیند که خاک می خورم

خوزستان.

خوزستان .

خوزستان.

نامت یادآور تشنگی است و زخم و عشق و خاک.

- خوزستان سرزمین غریبی است که خاکش طلاست و آبش.

و هوایش.

بگذارید نگویم و حالا همین خاکی که حاصل خیز است و نفت را در آغوش کشیده، می تواند بلای جان هم بشود.

سال هاست که مردمان این خطه به جای هوا، خاک می خورند و ریه هایشان رنگی از تیرگی و غبار به خود گرفته.

قصه پر غصه خوزستان با ریزگردهایش حالا دارد به شهرهای دیگر هم می کشد، مردمان دیگر نقاط کشورمان هم حالا با این درد دست و پنجه نرم می کنند؛ دردی که دارد تبدیل می شود به یک درد مشترک.

با چشیدن همین درد است که برخی از هنرمندان دست به کار خلق آثاری می شوند تا شمه ای از این ماجرای سوزناک را روایت کنند.

رضا حیدری هم یکی از همین هنرمندان است که این روزها ایسنتالیشینی با نام خوزستان را پیش روی مخاطبان قرار داده است.

خوزستان او هر روز در تماشاخانه صحنه آبی اجرا دارد و به انگیزه همین اجرا گفتگوی کوتاه ایسنا را با او می خوانید.

حیدری معتقد است که اجرایش نوعی تئاتر مفهومی است؛ نوعی چیدمان که هر روز از ساعت 16 تا 20 برپاست و تماشاگر می تواند در هر لحظه با این اجرا همراه شود و هر زمان که اراده کند، از آن جدا شود.

این کارگردان که خود اهل کرمانشاه است، می گوید: کار ما درباره ریزگردهای خوزستان است.