وقتی یک پیمان بین المللی به قراردادی استعماری تبدیل شد

تاریخ پادشاهان ایرانی پر از قراردادهای ننگینی است که آثار آن تا سالیان دراز دامنگیر دیگر پادشاهان این سرزمین بوده است.

کاپیتولاسیون یا حق قضاوت کنسولی که به سبب آن اتباع یک کشور در قلمرو دولتی دیگر مشمول قوانین قضایی کشور خود می شوند، - ایسنا/خراسان رضوی تاریخ پادشاهان ایرانی پر از قراردادهای ننگینی است که آثار آن تا سالیان دراز دامنگیر دیگر پادشاهان این سرزمین بوده است.

کاپیتولاسیون یا حق قضاوت کنسولی که به سبب آن اتباع یک کشور در قلمرو دولتی دیگر مشمول قوانین قضایی کشور خود می شوند، از جمله این قراردادها است.

بیگانگان در سایه کاپیتولاسیون، هر آزادی عملی را در ایران به خود داده بودند که این امر لطمه های جبران ناپذیری را به کشور وارد می ساخت.

مقررات کاپیتولاسیون اگرچه از زمان صفویه به صورت نانوشته درباره بازرگانان و شهروندان اروپایی رعایت می شد و تنها جنبه تعهد متقابلی را داشت، اما از دوره قاجار و پس از جنگ های ایران و روس به صورت قانون اجرا شد.

دولت روسیه تزاری به موجب عهدنامه ننگین ترکمانچای از این امتیاز استفاده کرد و مقرر شد چنانچه شهروندان روسیه در ایران مرتکب جرمی شدند، کنسول این کشور بر پایه قوانین روسیه برای مجرمان تعیین مجازات کند.