جانبازی تا دقایقِ آخر؛ حبیب الله دلش پیشِ مردم غزه و گوشش به فرمانِ امام بود

زری طاهری پرکوهی نامش حبیب الله بود اما یک حبیب واقعی، پیرو خط امام راحل و پس از آن عاشق و دلبسته مقام معظم رهبری، سهمش از حضور در جبهه های جنگ در دوران مقدس تیر ترکش هایی بود که 50 درصد از سلامت جسمی او را ربود و یاد و خاطره شهدایی که در آغوشش جان دادند روحش را آزار می داد.

او متولد سال 1345 در روستای ورکلای شهرستان میاندورود مازندران بود و هم سنگرانی همچون سرداران شهید طوسی، شهید نوبخت، شهید بصیر و غیره داشت.

حضور در عملیات طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، رمضان، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر یک، والفجر چهار، والفجر 6، عملیات بزرگ بدر و عملیات های قدس یک و دو، والفجر هشت، عملیات بیت المقدس هشت و چند عملیات  در حدود بیش از 85 ماه از او مردِ میدان ساخته بود.

سیدحبیب از اصحاب حسینیه شهدای ساری بود و هر ساله طی دو ماه محرم و صفر در حسینیه حضوری شبانه داشت.

  به گفته حاج عباس رمدانی هم رزمش؛ سید باوجود گذشت اینهمه سال از دوران دفاع مقدس هنوز همان روحیات را داشت و خاطره بازی می کرد.

او باوجود تحمل جراحات ناشی از جنگ هیچگاه گلایه نمی کرد که نظام به او بدهکار است بلکه همیشه احساس تکلیف می کرد و تاکید داشت که ما به این نظام بدهکار هستیم.