حوزه های علمیه غایب بزرگ رویدادهای علمی و دینی جهان

امروزه حاکمیت نمی تواند در همه ی عرصه های بین المللی به صورت رسمی اعلام موضع کند.

چقدر حوزه های علمیه ما به مثابه یک NGO در این سازمان های بین المللی برای خودش سهم تولید کرده است در حالی که سازمان های بین المللی متعدد در دنیا وجود دارند.

- *به صورت کلی حضور شخصیت های حوزوی کشور در کنفرانس ها و مجامع بین المللی را چگونه ارزیابی می کنید؟   واقعیت این است که ما اگر در جهاد تبیین برنده نشویم، بازنده ی جنگ تحریف هستیم و جنگ تحریف همان جنگ تحریم را هم رقم می زند.

این دو پشت سر هم هستند.

اساسا وقتی همه تحریم را می پذیرند که ما تحریف شدیم.

  ما در بین الملل به معنای واقعی غایب هستیم.

حالا غیبت ها چندگانه هستند و اینجا جای صحبت نیست.

یکی غیبت آکادمیک ما است.

انقلاب اسلامی ایران به مثابه یک بیگ بنگ در دنیا توجه قرار گرفت و اسلام و تشیع را به یک حقیقت مهم در دنیا تبدیل کرد، اما چون کادرسازی جدی برای این نیاز و این تقاضا نشده بود ما نتوانستیم.

تازه آنچه هم که توانستیم بر اساس آن انباشت های تاریخی و ذهنیت های الهیاتی بود.

حضور ما به حضور تبلیغی محدود شد و به مراکز خارج از کشور رفتیم و سال های بعد هم این تبلیغ به سفارتخانه و خانه های فرهنگ محدود شد.