«کُجاوه» در عروسی ترکمن

در میان ترکمن ها و در گذشته، کُجه وه یا کجاوه اتاقکی بود از جنس پارچه های رنگین و معمولاً چهل تکه که آن را به ویژه روی شتر قرار داده، درون و بیرون آن را می آراستند.

- از این کجاوه برای بردن عروس و ینگه های او استفاده می شد.

از سقف آن زنگی شبیه ناقوس می آویختند تا بر اثر حرکت شتر یا گاو به صدا در آید.

صدای زنگ، بیانگر جشن و سرور و عروس کشان بود.

معمولاً در قدیم زنان و مردان مهم و صاحب مقام را سوار بر کجاوه می کردند و مردان بر پشت چارپا نشسته و سفر می کردند.

امروزه، به روز آخر عروسی در فرهنگ ترکمن کجاوه می گویند و عروس را از خانه پدری تا خانه داماد با کجاوه راهی می کنند.