دنیای بعد از اسراییل چگونه است

فردای آزادی چه شکلی خواهد بود؟ چقدر طول خواهد کشید تا باور کنیم بالاخره رویای سرزمینی به واقعیت پیوسته و حالا این خاک برای خود ماست، نه غریبه و دشمن.

- گروه زنان و جوانان خبرگزاری فارس: ساعت زنگ می خورد.

یک لحظه بند دلم پاره می شود و پشت بند صدای زنگ ساعت منتظر یک صدای مهیب در دوردست یا شاید حوالی خانه می مانم.

چند ثانیه بیشتر طول نمی کشد که یادم می آید همه چیز تمام شده و دیگر از بیدار شدن با صدای انفجار خبری نیست.

ناخودآگاه لبخند می زنم و بلافاصله چشم هایم تر می شود.

این حال و روز اکثر روزهای من و همشهری هایم هست، لبخند با چاشنی گریه و گریه به همراه لبخند.

صدای بچه ها من را به خودم می آورد.

دارند لباس مدرسه می پوشند و با هم شوخی می کنند، تا صبحانه را حاضر کنم پدرشان هم بیدار شده و حالا شوخی های او هم قاطی خنده بچه ها شده.

صدا می زنم: بچه ها بجنبید، مدرسه تان دیر شد یک لحظه صدای خودم توی سرم می پیچد، مدرسه ، دیر شدن ، بچه ها باید به مدرسه بروند    انگار همین دیروز بود که داشتم به بچه ها که طبق عادت صبح برای مدرسه رفتن بیدار شده بودند می گفتم مدرسه ها تعطیل شده، گفتند خطر بمباران هست، فعلا بچه ها مدرسه نیایند نبیله با ناراحتی می گوید: امروز میخواستیم شعر آزادی را که حفظ کرده ایم با بچه ها بخوانیم می گویم: شعر آزادی را برای من بخوان تا �