یک عطشِ خون آلود و 2 روی مادرانه

قصه کودکان این دنیا با تفاوت های بسیاری نگاشته شده، یکی در ناز و نعمت بزرگ می شود و آب توی دلش تکان نمی خورد و دیگری صبح را با صدای بمب و موشک آغاز می کند و در پایان شب توی خونش به خواب می رود .

- خبرگزاری فارس، فاطمه احمدی: آدم ها در هر روز، در هر جای دنیا قصه ای متفاوت دارند.

یک جای دنیا صبح است و یکی در آرامش و در هوای پاییزی صبح کودکش را آماده مدرسه رفتن می کند و با لبخندی مادرانه دعای خیر بدرقه راهش می کند.

دیگری در همان زمان و با چند ساعت اختلاف در جای دیگری از دنیا، پشت درب اتاق عمل انتظار می کشد تا پزشک جراح از اتاق بیرون بیاید و بگوید: خطر رفع شد، عمل موفقیت آمیز بود .

زندگی همین قدر دیگرگون و متفاوت است.

یکی زیباست و یکی زشت.

یکی در آرزوی فرزند، سال هاست یه درگاه خداوند دعا می کند و دیگری گاهی با خودش می گوید؛ کاش فرزندی نمی آوردم و کفران نعمتی را می کند که خیلی ها در حسرتش هستند.

خلاصه آدم ها هر کدام به شیوه ای زیست می کنند که شاید آرزوی خیلی ها باشد.

پرده اول سه شنبه، 25 مهر ماه 1401، مادری خسته از روزی که گذشت، فرزندش را مهیای خوابیدن می کند.

برایش قصه می گوید، موهایش را نوازش می کند و با بوسه ای مادرانه بر پیشانی اش او را در آرامش بدرقه رویاهای شبانه می کند.