روایتی از پیاده روی جاماندگان مشهدی در اربعین حسینی و حسرت شان؛ چه فراقی...

روایت امروز جاماندگان اربعین در خیابان های منتهی به حرم امام رضا (ع)، روایت حسرت کشیدن است؛ ما ماندیم، ما جا ماندیم.

ما تنها ماندیم و حسرت کشیدیم.

- خبرگزاری فارس- مشهد؛ اندوه و اشک زائران و همشهریان در پیاده روی جاماندگان اربعین در شهر امام رضا (ع) داستان اشک ها و حسرت هاست.

روایت امروز جاماندگان مشهدی از سفر اربعین، روایت حسرت کشیدن است.

ما ماندیم، ما جا ماندیم.

ما تنها ماندیم و حسرت کشیدیم.

کدامین دل بی قرار است که جز در کنار آن آشنای آشنا، آرام نمی گیرد؟  چقدر سخت است، دیدن صفحات مجازی دوستان و آشنایانی که از پیاده روی اربعین برایم فیلم و عکس می فرستند، شده حسرتی جانکاه! و چنان غطبه ای را به جان و دل خسته ام می اندازد که جز اشک حرفی ندارم که بزنم.

یاد روزی می افتم که برای اولین بار قرار بود به زیارت حرم امام حسین (ع) بروم؛ سر از پا نمی شناختم.

راستش این روزها با دیدن استکان چای هم، می زنم زیر گریه! چشمانم را می بندم و می روم به مسیری که آن پیرمرد عراقی با التماس و زاری دستم را گرفت و گفت شای عراقی، شای ایرانی و من عطش فاصله را با اجابت به خواسته این پیرمرد کم کردم، عجب روزهایی بود.

چه حال و هوای خوبی داشت، نشستن در موکبی که پرچم های مشکی و قرمز بود و چند کودک عراقی در حال شستن استکان های چای زائرین بودند.