عطاءالله مهاجرانی: دانشگاه یا دانشکاه ؟ / نگاه سیاسی و امنیتی به اساتید ، مانند موریانه به جان دانشگاه می افتد

نگاه سیاسی و امنیتی به دانشگاه و به اساتید، از جمله دلایل یا عللی است که مانند موریانه به جان دانشگاه می افتد و پس از مدتی می بینیم.

دانشگاه هست، - مرحوم دکتر سید شرف الدین خراسانی، بنیانگذار گروه فلسفه در دانشگاه ملی بوده است.

بعد از دکتر شرف تا به امروز ما استاد فلسفه ای در حد او با گستره دانش او و تسلط او به هفت زبان فارسی و عربی و انگلیسی و آلمانی و فرانسوی و لاتین و یونانی نداشته و نداریم.

در همان فضای هیجان زده و غیرعقلانی سال های آغاز انقلاب که مفاخر دانشگاهی ما مانند دکتر عبدالحسین زرین کوب و دکتر عباس زریاب خویی از دانشگاه تهران اخراج شدند، دکتر شرف الدین خراسانی هم از دانشگاه ملی اخراج شد.

این هر سه تن، از جمله استوانه های دانش و فرزانگی و دانایی در دانشگاه بودند.

با هر سه آنان آشنا و دوست بودم و موانست داشتم.

  عجیب این بود که هیچ کدام آنها هیچ وقت درباره اخراج شان از دانشگاه سخنی نمی گفتند.

دکتر شرف وقتی صحبت از دانشگاه می شد، با همان طنز ویژه و رندی تماشایی و لبخند بُرنده اش می گفت: بله آقا دانشکاه! درست عرض نکردم؟   بدیهی است که اعتبار ظاهری و صوری دانشگاه به ساختمان و تشریفات است، اما اعتبار حقیقی دانشگاه به اساتیدی است که از بعد علمی و فرهنگی به دانشگاه اعتبار می بخشند.