امام حسین (ع) چگونه به ما درس آزادگی داد؟

محمدحسین ناصربخت، پژوهشگر و مدرس تئاتر در کتاب «تاثیر ادبیات مکتوب بر مجالس شبیه خوانی» به این موضوع مهم پرداخته که چگونه اشعار نسخ تعزیه با الهام از ادبیات منظوم نگاشته شده اند.

- محمدحسین ناصربخت، پژوهشگر و مدرس تئاتر در کتاب تاثیر ادبیات مکتوب بر مجالس شبیه خوانی به این موضوع مهم پرداخته که چگونه اشعار نسخ تعزیه با الهام از ادبیات منظوم نگاشته شده اند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، نسخ تعزیه که همواره مورد توجه اهل فن بوده، یکی از مهم ترین وجوه این گونه نمایشی است و ناصربخت نیز در کتاب پژوهشی خود به تفصیل به این موضوع پرداخته است.

امروز که به نام امام حسین مزین شده، یکی از نمونه های این اشعار را به نقل از این کتاب با یکدیگر مرور می کنیم؛ نمونه ای در ستایش آزادگی حسین (ع).

در زمانه ای که بسیاری از ما برای جاه و مال ناچیز و زودگذر دنیا، شرط آزادگی و انسانیت را زیر پا می گذاریم، مرور این شعر شاید تذکری به جا باشد.

گفته شده در مجلس شهادت امام حسین، ایشان یاری اجنه و ملائک را رد می کند و خود پس از ندای جبرییل اجازه می دهد تا با او همان رود که تقدیر گشته است: امام حسین (ع): ای پیک خداوند جهان، حضرت جبریل وی ز عفرجنی همه اهل سماوا در یاری من آمده اند از ره یاری ارواح صد و بیست هزار نبی الله از عرش الی الفرش نظر کن که ستاده ناسوتی و کروبی و لاهوتی �