ای کاش به جای شعر دنبال موسیقی می رفتم!

«یکی از افسوس های من هنوز هم در این آخر عمر این است که ای کاش به جای شعر، یک اتفاقی می افتاد و من دنبال موسیقی می رفتم.

شاید کمتر کسی باور کند ولی من وقتی یک ساز تنها را می شنوم، - یکی از افسوس های من هنوز هم در این آخر عمر این است که ای کاش به جای شعر، یک اتفاقی می افتاد و من دنبال موسیقی می رفتم.

شاید کمتر کسی باور کند ولی من وقتی یک ساز تنها را می شنوم، همراه این ساز، هزار آهنگ به عنوان هارمونی و کنترباس و کنترپوان و غیره در ذهنم ساخته می شود.

این ها را زنده یاد هوشنگ ابتهاج (ه .

الف.

سایه) می گوید؛ شاعر بزرگ ایرانی که اتفاقا در موسیقی معاصر ایران نیز سهمی بسزا دارد.

او علاوه بر سابقه همنشینی با موسیقی دانان بزرگ معاصر، آرشیوداری و ضبط خصوصی موسیقی یکی از موثرترین مدیران موسیقی در رادیوی ملی ایران محسوب می شد.

به گزارش ایسنا، 19 مردادماه سالروز در گذشت این پیر پرنیان اندیش است که در سن 94 سالگی در کلن آلمان از دنیا رفت و پیکرش را در باغ محتشم کاشان به خاک سپردند.

گل های تازه ای که سایه در باغ موسیقی کاشت برنامه گل ها یکی از برنامه های مطرح و بسیار مهم رادیوی ملی ایران محسوب می شد.

این برنامه در آغاز با نام گل های جاویدان به ابتکار داوود پیرنیا در رادیو تهران آغاز شد.