«هر که هرکه» انقلاب را بی اثر کرد

قتل ناصرالدین شاه در سال 1896 و هرج و مرجی که پس از آن درگرفت، زمینه را برای انقلاب آماده کرد.

شرح حوادث در خیلی آثار ازجمله نوشته های اینجانب هست و تکرار آن در اینجا نه بجاست، - نه مورد دارد.

14مرداد 1285 سالروز صدور فرمان مشروطیت است؛ رخدادی دوران‏ساز در تاریخ ایران که در پس عمده گردوغبارها و فرازوفرودهای سیاسی رخ‏داده در 120سال اخیر، همواره چونان راه اصیل گذار از وضعیت نابه‏سامان به موقعیت به‏سامان به یاد آورده شده است؛ چنان‏چه بسیاری از اصلاح‏جویان ایرانی درنهایت همان آرزویی را در دل پرورانده‏اند که سعید حجاریان در آغاز قرن پانزدهم خورشیدی در توییتر خود نوشت: مهمترین معضل ما ایرانیان در قرن گذشته، دورشدن تدریجی از آرمان‏های مشروطه ازجمله حاکمیت قانون و محدودکردن قدرت بود.

امید آن‏که قرن15، قرن حاکمیت قانون و تحدیدقدرت باشد.

  اینک نیز بسیاری بر این گمانند که صورت مسئله نسبت دولت و جامعه در ایران، همچنان همان است که در صدر مشروطه بود و بدین تعبیر گویی صدر و ذیل تاریخ ما را باید ذیل تاریخ مشروطیت دانست و ما همچنان پشت همان درب دق‏الباب می‏کنیم.

  در انقلاب مشروطه نخست درکی حقوقی از این رخداد که همان برقراری عدالت‏خانه بود اولویت داشت اما به‏مرور غلبه الگوی روشنفکری سیاست‏زده اهل ایدئولوژی از سنخی که شریعتی و آ�