روایت پایداری 7 ساله در زندان های موصل

خبرگزاری فارس؛ نیشابور، فاطمه قاسمی: در گمان هیچ ایرانی نبود، موصل شهری بزرگ و مشهور و از پایگاه های جهان اسلام در عراق، محل اسارت آزادگانی شود که جوانمردانه و باعظمت اسارت رژیم بعث را تحمل کردند و سرافراز به وطن بازگشتند.

امروز 26 مرداد به بهانه سالروز بازگشت آزادگان به وطن به دیدار غلامحسین فخریان می روم.

آزاده ای که دوران 7 سال اسارتش در اردوگاهی در شهر موصل گذشت.

فخریان می گوید: در همه سال های اسارت،  تصویری که ما از آزادی در ذهنمان داشتیم این بود که یک روز، رزمندگان ما از در و دیوار به داخل اردوگاه می آیند و آزادمان می کنند.

این آرزو با ما بود تا زمانی که خبر پذیرش قطعنامه 598 را شنیدیم.

بعد از پذیرش قطعنامه 598 تا آزادی ما بیشتر از 2 سال طول کشید.

یادم می آید عصر یک روز چهارشنبه بود.

من و دوستانم در گوشه ای از  محوطه اردوگاه نشسته بودیم که رادیوی اردوگاه این خبر را پخش کرد: از روز جمعه اولین گروه اسرا مبادله می شوند.

با شنیدن  خبر مبادله اسرا، اردوگاه جان گرفت.

گویی روح به تن خسته و زخمی بچه ها برگشت.

من چطور برایتان تعریف کنم که آن لحظه و آن ساعت چه حالی داشتیم؟ همان شب، بعثی ها  ما 1800 نفر اسیر اردوگاه موصل را از روی شماره صلیب سرخ جدا کردند و گفتند باید به ترتیب شماره یکجا باشید.