«گنجه ای ها» در جستجوی گنجی به نام حسین(ع)

خبرگزاری فارس-رشت، فاطمه احمدی؛ همه چیز بهم ریخته بود.

همه چیز داشت از اصلش دور می شد.

البته این تنها تصور کسانی بود که با یک تهدید و یک شورش گمان می کردند که نور اسلام به راحتی خاموش می شود.

غافل از اینکه این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.

ایران، تنها یک کشور در خاورمیانه نیست که حالا بسته به تاریخ و شرایط مسلمان هم شده باشد.

ایران نظر کرده است.

نگاه لطف و مرحمت امام رئوف بر ایران است.

ایرانِ اسلامیِ ما به موهبت حضور نور هشتم آسمان ولایت مسلمان است و مسلمان می ماند.

1400 سال زمان کمی نیست.

زمان کمی نیست برای نسیان! اما مگر عاشق داغ معشوق را فراموش می کند؟ آن هم اگر معشوق حسین باشد و عاشق ما آدمهای محتاج به نگاهِ حسین .

رُباب میان آن همه تلخی و سیاهی سپاه کفر وقتی گلوی چاک خورده اصغرش را دید، خون گلویش را تبرک کرد و فرزندش را قربانی رضای خدا.

اما بی تابِ مولا بود و مدام می پرسید: خودتان خوبید آقای من؟ حالا بگو 10 سال گذشته باشد، 100 سال یا 1400 سال.

از چنین معشوقی گذشتن دور است و بعید.

حتی اگر بی وطن باشی، حسین وطن توست.

بی یاور باشی حسین یاور توست.

حالا اینجا در جنوبی ترین نقطه گیلان.

جایی که قدمگاه شهدا است.

جایی که مسیر قیام مینیاتوری میرزا کوچک جنگلی است.