روایت بازماندگان از پرواز سرخ ایرباس 655

17-شهید محمد شایان 18-شهید محمد قلی پور 19-شهید جواد آقایاری روایت بازماندگان از فاجعه خونین سقوط پرواز 655/ گل انتظار خشکید شهید محمد شجیعی اهل روستای احمد محمودی لارستان یکی از سرنشینان این هواپیمای بی بازگشت بود که آسمانی شد و سرگذشت زندگی اش را از زبان برادرش می شنویم، برادری که هنوز پس از 35 سال هنگامی که نام محمد می آید و می خواهد از او سخن بگوید، بغض و گریه امانش نمی دهد.

علی شجیعی می گوید: محمد همیشه به فکر مردم بود، اخلاقش در میان مردم روستا زبانزد بود و همیشه در فکر کمک به مردم بود، اگر کسی کار و گرفتاری داشت به سراغ محمد می آمد و او هم با مهربانی پاسخشان می داد.

بردار شهید شجیعی ادامه می دهد: 12 تیر سال 1367 من در کویت بودم و قرار بود محمد پیش من بیاید؛ به فردوگاه رفتم و در  انتظار بودم تا بیاید و به استقبالش بروم، چه ذوقی که در دل داشتم از دیدن برادر بزرگم و لحظه شماری می کردم بیاید و او را در آغوش بکشم و یک دل سیر با هم حرف بزنیم اما نشد و محمد برای همیشه رفت.

وی بیان می کند: خبر دادند که هواپیمایی که محمد نیز مسافر آن بوده است توسط ناو آمریکایی منهدم شده است و سرنشینان همه به شهادت رسیده اند، من ماندم و آن انتظار ناتمامی که هنوز هم در دلم به جا مانده است.