روایت بازماندگان از پرواز سرخ ایرباس 655

دوازدهم تیرماه 1367 برای ایران یک روز معمولی نبود، روزی که از آسمان خون می بارید چرا که کاپیتان در حالی برای مسافران آرزوی سفر خوشی را داشت که آمریکای جنایتکار پرواز سرخی را برای ایرباس655 رقم زد.

- 16-شهید سید کامل انصاری 17-شهید محمد شایان 18-شهید محمد قلی پور 19-شهید جواد آقایاری روایت بازماندگان از فاجعه خونین سقوط پرواز 655/ گُل انتظار خُشکید شهید محمد شجیعی اهل روستای احمد محمودی لارستان یکی از سرنشینان این هواپیمای بی بازگشت بود که آسمانی شد و سرگذشت زندگی اش را از زبان برادرش می شنویم، برادری که هنوز پس از 35 سال هنگامی که نام محمد می آید و می خواهد از او سخن بگوید، بغض و گریه امانش نمی دهد.

علی شجیعی می گوید: محمد همیشه به فکر مردم بود، اخلاقش در میان مردم روستا زبانزد بود و همیشه در فکر کمک به مردم بود، اگر کسی کار و گرفتاری داشت به سراغ محمد می آمد و او هم با مهربانی پاسخشان می داد.

بردار شهید شجیعی ادامه می دهد: 12 تیر سال 1367 من در کویت بودم و قرار بود محمد پیش من بیاید؛ به فردوگاه رفتم و در  انتظار بودم تا بیاید و به استقبالش بروم، چه ذوقی که در دل داشتم از دیدن برادر بزرگم و لحظه شماری می کردم بیاید و او را در آغوش بکشم و یک دل سیر با هم حرف بزنیم اما نشد و محمد برای همیشه رفت.