چرا باید از «شادپیمایی غدیر» دفاع کرد؟

برگزاری مراسم «شادپیمایی غدیر» پاسخی است به انتقادها و ضرورت اجتماعی و نشانی است از تحول خواهی شیعی.

- فارس پلاس؛ دیگر رسانه ها - ایران نوشت: 1.

همواره تشیع در معرض این انتقاد بوده که به سوگ اهتمام جدی دارد و از شادی گریزان است.

برای سوگ، مناسک جمعی اش بسیار است و اما برای شادی مناسکش حداقلی است.

فارغ از جوانب معرف شناسانه و تاریخی پاسخ به این انتقاد، آنچه در شرایط حاضر مهم است، این است که ضرورت بازسازی مناسک شیعی شاد همواره در جامعه احساس می شده.

برگزاری مراسم شادپیمایی غدیر پاسخی است به انتقادها و ضرورت اجتماعی و نشانی است از تحول خواهی شیعی.

تحول خواهی ای که در چهارچوب فقه و معارف شیعی تلاش می کند پاسخ به اقتضائات و نیاز های زمانه را هم بدهد.

شادپیمایی غدیر را حمل بر پویایی و تحول خواهی خودخواسته شیعه باید کرد نه چیز دیگر.

2.

از آنجا که هویت شیعی و هویت ایرانی هر دو به دگرسازی هویتی توجه داشته و اهتمام دارند، طبیعی است که خرد ایرانی-شیعی در میان اعیاد اسلامی و شیعی، به برجسته کردن شیعی ترین عید برای آفرینش منسک شیعی شاد اهتمام داشته باشد.

نکته جالب ماجرا این است که این دگرسازی هویتی توأمان با اصرار و احترام است.

شیعه هم به غدیر اصرار دارد و هم محترمانه با مخالفین غدیر مواجه می شود آن هم در وضعیتی شادمانه نه ستیزه جویانه.