دل هایی که با محرم به خروش می آیند

خبرگزاری فارس؛ شیراز، سمیه انصاری فرد: مؤذن صدایش را به اوج می رساند تا همه پیرامونش از واژه های مقدس اذان پر شود.

مردم مشغول بودند و هیچ چیز، حتی هرم آفتاب آخرین روزهای تیر ماه هم از کار منصرفشان نمی کرد.

فقط عشق می تواند این تیغه های آفتاب را نادیده بگیرد.

محله سیاهپوش شده و پارچه و علم سیاه، به دیوارها جلوه ای دیگر بخشید.

هیأت جوانان این محله که در نزدیکی حرم امامزاده علی ابن حمزه(ع) (برادر حضرت شاهچراغ) مستقر بود نیز دست به کار شده بودند و از چند روز پیش در تدارک آغاز محرم بودند.

این تدارک اکنون به اوج رسیده بود چرا که روز اول محرم پیش رو بود و جوانان و نوجوانان هیأتی سر از پا نمی شناختند.

خلوت دنج حرم حرم علی ابن حمزه(ع) جای دنجی است و خلوت عارفانه ای دارد.

جایی که وقتی دلت با زمین و زمان غریبه می شود، دوست داری آنجا باشی و زمزمه های دعا را بر حریم حرمش جاری کنی.

تازه از زیارت برگشته بودم.

سیاهی چادرم با آفتاب کلنجار می رفت و دنبال گوشه ای سایه وار می گشت.

سلام بر محرم علم های نصب شده در اطراف هیأت گوشه خیابان نظرم را جلب کرد.

هیأتی مشغول امتحان کردن سیستم صوتی شان بودند.

صدای مداح از پخش سیستم بلند شد: شبِ اول محرم سینه زنت آرزوشه با دستای یه پیر غلامت، پیرهن سیاه بپوشه تو کوچه ها با پرچمت امید به زندگی میاد دوباره بوی نذری، از